มาตรฐานทองคำ ซึ่งเป็นระบบการเงินที่สื่อกลางในการแลกเปลี่ยนเป็นกระดาษโน้ตที่สามารถแปลงเป็นทองคำในปริมาณคงที่ที่กำหนดไว้ล่วงหน้าได้แทนที่การใช้เหรียญทองคำเป็นสกุลเงินในศตวรรษที่ 17-19 ในยุโรป ธนบัตรมาตรฐานทองคำเหล่านี้ทำขึ้นอย่างถูกกฎหมาย และไม่แนะนำให้แลกเป็นเหรียญทองคำ ในตอนต้นของศตวรรษที่ 20 เกือบทุกประเทศได้นำมาตรฐานทองคำมาใช้ โดยรองรับธนบัตรที่ซื้อได้ตามกฎหมายด้วยทองคำในปริมาณที่แน่นอน เรื่องของเงินเป็นที่สนใจของผู้คนตั้งแต่สมัยอริสโตเติลจนถึงปัจจุบัน แผ่นกระดาษที่มีข้อความว่า 1 ดอลลาร์ 10 ยูโร 100 หยวน หรือ 1,000 เยน สล็อต มีความแตกต่างกันเล็กน้อย เนื่องจากเป็นกระดาษที่มีขนาดเท่ากันที่ฉีกจากหนังสือพิมพ์หรือนิตยสาร แต่จะช่วยให้ผู้ถือสามารถสั่งปริมาณอาหารได้ เครื่องดื่ม เครื่องนุ่งห่มและของเหลือแห่งชีวิต ส่วนอีกพวกหนึ่งเหมาะที่จะจุดไฟเท่านั้น. ในเวลานี้ทั้งเงินและทองถือเป็นเงินที่ซื้อได้ตามกฎหมาย และได้รับการยอมรับจากรัฐบาลในเรื่องภาษี อย่างไรก็ตาม ความไม่แน่นอนในอัตราส่วนระหว่างทั้งสองเพิ่มขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 19 โดยเพิ่มขึ้นทั้งในด้านอุปทานของโลหะเหล่านี้ โดยเฉพาะเงิน และการค้า สิ่งนี้เรียกว่า bimetallism และความพยายามที่จะสร้างมาตรฐาน bimetallic โดยที่ทั้งสกุลเงินที่สนับสนุนทองคำและเงินยังคงหมุนเวียนอยู่ในความพยายามของนักเงินเฟ้อ รัฐบาล ณ จุดนี้สามารถใช้สกุลเงินเป็นเครื่องมือในการกำหนดนโยบาย พิมพ์สกุลเงินกระดาษ เช่น ดอลลาร์สหรัฐฯ เพื่อจ่ายเป็นค่าใช้จ่ายทางทหาร นอกจากนี้ยังสามารถกำหนดเงื่อนไขที่จะแลกธนบัตรสำหรับสายพันธุ์ โดยจำกัดจำนวนการซื้อหรือจำนวนเงินขั้นต่ำที่สามารถแลกได้ เงินคือสิ่งของหรือบันทึกที่ตรวจสอบได้ซึ่งเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปว่าเป็นการชำระค่าสินค้าและบริการและการชำระหนี้ เช่น ภาษี ในบางประเทศหรือบริบททางเศรษฐกิจและสังคม[1][2][3] หน้าที่หลักที่แยกความแตกต่างของเงินคือเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยน หน่วยของบัญชี ที่เก็บมูลค่า และบางครั้งเป็นมาตรฐานการชำระเงินที่รอการตัดบัญชี ในทางเศรษฐศาสตร์ เงินคือเครื่องมือทางการเงินใดๆ ที่สามารถทำหน้าที่ของเงินได้ (รายละเอียดด้านบน) เครื่องมือทางการเงินเหล่านี้เรียกโดยรวมว่าปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจ กล่าวอีกนัยหนึ่งปริมาณเงินคือจำนวนเครื่องมือทางการเงินในระบบเศรษฐกิจเฉพาะที่สามารถซื้อสินค้าหรือบริการได้ เนื่องจากปริมาณเงินประกอบด้วยเครื่องมือทางการเงินต่างๆ (โดยปกติคือสกุลเงิน เงินฝากอุปสงค์ และเงินฝากประเภทอื่นๆ ที่หลากหลาย) จำนวนเงินในระบบเศรษฐกิจจึงถูกวัดโดยการนำเครื่องมือทางการเงินเหล่านี้มารวมกันเพื่อสร้างยอดรวมทางการเงิน ปริมาณเงินของประเทศประกอบด้วยสกุลเงินทั้งหมดที่หมุนเวียน (ธนบัตรและเหรียญที่ออกในปัจจุบัน) และขึ้นอยู่กับคำจำกัดความเฉพาะที่ใช้ เงินธนาคารหนึ่งประเภทหรือมากกว่า (ยอดคงเหลือในบัญชีเงินฝากออมทรัพย์ และธนาคารประเภทอื่นๆ บัญชี).